- қаракеш
- сын. сөйл.Бір нәрсенің (үй, қора, мал т.б.) қасынан шыққысы келмейтін қарашыл (мініс келігі жайлы).
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
таты — I сын. жерг. Жүрмейтін, нашар (ат). Қазан аттың осалы Т а т ы болар қиқаңдап, Қас татының жаманы Қаракеш болар сипаңдап (Майлықожа: Бес ғас. жырл., 2, 37). Шапамнан ғұмырында қамшы жеп көрмеген т а т ы атты сауырына тартып тартып жібердім… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі